مثل باران شد دلش بارید و رفت

عشق را آنسوی اینسو دید و رفت

زخمهاتان تا فلک بگشود بال

زخمهای کهنه تان را دید و رفت

اشک ها و غصه ها و دردها

زخمها را یک به یک خندید و رفت

دال دل را قاف عشقش وانهاد

زانکه خود معشوق خود را دید و رفت

حجم اندوهش زمین را جا نشد

آسمان را یک نظر فهمید و رفت

قلبها جا ماند از او .او پر گشود

از زمین و از زمان ببرید و رفت

ماه شد.مهتاب.شد بی تاب شد

شعر را یک عمر جان تابید و رفت.