گاه نوشته های (رها) محمد دلیریان |
خدایا آسمان آبی ترین حس مرا با خود به یغما برد شبش تاریک و روزش سرد تمام عمر ابری باد دلم تنگ است خدای لحظهایم اشک می ریزد غمی پیدای پنهان در من عاصیست و آن درد است و آن درد است و آن درد است گمان در خویشتن تا هست باید سوخت دلم تنگ است
89/10/30 14:00 raha
[ دوشنبه 92/2/9 ] [ 9:0 صبح ] [ م.د(رها) ]
[ نظر ]
|
|
[ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |