گاه نوشته های (رها) محمد دلیریان |
کسی آرام میکوبد به در گویی
صدایی گنگ می آید نمیدانم صدا از کیست وتوهرگز نمی آیی دلم تنگ است صدایی باز میاید کسی با در نوای اشنایی دارد انگار که هر دم می زند آرام نفس در سینهای تنگ نویدی یا صدای اشنایی را به چشم انتظار خویش می خواهند و من در کلبه ام تنها صدای گامهایت را به قاب لحظهای سرد این دنیا نوید خویش می دانم کسی آید نمی خواهد گشاید در این کهنه تابوت پر از غم را کسی آرام می کوبد گویی سروده شد درزمستان 88 رها
[ جمعه 92/1/23 ] [ 9:0 صبح ] [ م.د(رها) ]
[ نظر ]
|
|
[ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |