سالها دل به خیال سر زلفت دادم رقص زلف تو به یک بارببرد از یادم دین ودل در گرو لحضه وصلت دادم خم ابروی تو گو شدکه دهد بر یادم مست ابروی توو چشم جهان بینت من در هوای سر مزگان توام چون شادم دلبرا ناز کمی کم کن واین دل بنگر که به یک گوشه چشم تو کنند ازادم من خریدار هزارم به غم غنچه دشت باغبان لیک دگر نیست کند ابادم شهره عشق شدم بر سر میخانه ولی دیگرم یاد زشیرین نکند فرهادم ای رها خسته وبیماربه میخانه بیا شاید این پیررسد بار دگر بردادم