|
گاه نوشته های (رها) محمد دلیریان 
|
دلم گویی نوای سرد غم دارد وکس در این شب تاریک به جز تابوت حسم را نمی بیند وتو خوابی در این غوغا همان ارامش انروزرا داری که میرفتی ز پیش این من خسته برای تا ابد اری کدامین لحظه را یاد اورم بی تو همان شبگرد تنهایم رهایم چون راهایم از رهایی همان ارامش پرواز را داری سکوتم طعم غم دارد و تو هرگز نمی ایی رها بیگانه با دنیاست ومن پرواز خواهم کرد نفس در سینه بی تاب است دلم همزاد مهتاب است به فکر لحظهایت شب چراغم نور شب تاب است ولی افسوس به کام سرد مردابت دگر گویی نفس بالا نمی اید تو را هرگز نخواهم برد از یادم چه باسامان دلم باشد چه چون غم هر شبم غمگین تو در رویای من پنهان پیدایی هنوز ان لحظه را در خاطرم تکرار میگویم تو و چشم تو و فریاد زیبایی چه عشقی آه افسوس آه چه دردی آه فریاد آه و تو هرگز نمی ایی دلم خوابست معشوقا رهایم کن دمی با خلوت انروز ها من را دوباره روح فروغ در من دمیده شد خدایش بیامرزد 89/4/11 ساعت 21:15 تقدیم به داداشی و بهار رها [ شنبه 89/4/12 ] [ 12:32 صبح ] [ م.د(رها) ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |
