کنار پنجره ی نیمه باز تب کردی

چگونه روز پرازدرد و رنجت را

تو باز شب کردی

شبی ستاره ی خورشید می رسد از راه

و آسمان که تو را در آغوش است

به دامن دو نگاهت ترانه می بخشد

صدای در دوباره تو را می کشد به سوی حیاط

چقدر عاشق این بوی گند پیدایی

و با تمام وجود

وجود مزحک مردی پر از تعفن را

به میهمانی جسمی نحیف می خوانی

در این خلاء . نه خلاء . خلسه ای ز حس خدا

کسی نمی فهمد.که عشق یعنی این

خدای من نگاه کن در اوضاع

خدا کنار شماست

وچای می نوشد کنار سفره خالی تان

و گاه لقمه ای از نان و رنج می گیرد

و باز می خندد

 و چای می نوشد.

خدا کنار شماست.

خدا خدای شماست.

15/3/90   11:15                                رها