ای وای بر اسیری کز یاد رفته باشد

دردام مانده باشد صیاد رفته باشد

آه از دمی که تنها ،با داغ او چولاله

درخون نشسته باشم،چون باد رفته باشد

امشب صدای تیشه از بیستون نیامد

شاید به خواب شیرین فرهاد رفته باشد

خونش به تیغ حسرت یارب حلال بادا

صیدی که از کمندت آزاد رفته باشد

از آه دردناکی سازم خبردلت را

وقتی که کوه صبرم برباد رفته باشد

رحم است براسیری کز گرد دام زلفت؟

با صد امیدواری ناشاد رفته باشد

شادم که از رقیبان دامن کشان گذشتی

گومشت خاک ما هم برباد رفته باشد

پرشور از هزین است امروز کوه و صحرا

مجنون گذشته باشد فرهاد رفته باشد

روان شاد لاهیجی