|
گاه نوشته های (رها) محمد دلیریان 
|
!محبوب من!نفهمیدم چگونه بی هواعاشقت شده ام!پرواز کردم سوی تومرامأوادادیاین تن خسته ودرمانده را پناه شدیهمانجا بود که دیدمت و عاشقت شدمآری همان دم نقطه تلافی عشقمان شدومن بار ها برایت از عشق گفتماز دلتنگیاز اشکپروردگار بی همتای منحالا حتی از خواندن ترانه ساده ایبدون حضور تو می ترسمچه نادان بودم منآنسان که می خواستم برومدرانتهای شب گم شوممی خواستم بروم به جای که هیچ ستاره ای سوسو نزندجائی که نه تو باشی نه یادی از توچه خیال خامی!آه ای یگانه چه صبوریوچه مهربانی ای نازنینامشب دیوانه وار دوستت دارمای همیشگی!ای ازل!ای خدای مهربان منمرادریاب که بیقرار مسجدالحرامت شده ام |
درباره وبلاگ  |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |
