سلام رها ي عزيز
از اينكه يادي از جانبازان و فراموش شدگاني كه نسلشان در حال انقراض است و ققنوس وار اما آرام و بي ادعا در كنجي از اين قفس دنيا بويژه شيميايي ها مي سوزند و محو مي شوند تشكر ويژه ي خودم را اعلام و اميدوارم براي چند صباحي هم كه شده اينان را تحمل كنيم

دلت هنوز گوشه ي سنگر نماز مي خواند

ميان خردل و دود و بو خدا آنروز
. . .