شايسته نيست كه باران ببارد و در پيشوازش
دل من نباشد.
كجا بودم اي عشق ؟
چرا چتر بر سر گرفتم ؟
چرا ريشه هاي عطشناك احساس خود را
به ياران نگفتم؟
چرا اسمان را ننوشيده ام و تشنه ماندم؟
ببخشاي مرا اي عشق .
ببخشاي بر من اگر ارغوان را نفهميدم .