من يقين دارم که برگ
کاين چنين خود را رها کرده است در آغوش باد
فارغ است از ياد مرگ
لاجرم چندان که در تشويش از اين بيداد نيست
پاي تا سر زندگيست
آدمي هم مثل برگ
ميتواند زيست بي تشويش مرگ
گرندارد مثل او آغوش مهر باد را
ميتواند يافت لطف هرچه باداباد را!